Nazywam się Maciej Tubis.

Jestem pianistą jazzowym, klasycznym… ale przede wszystkim improwizującym.

Ze względu na klasyczne wykształcenie, solowa gra na fortepianie od zawsze jest mi bliska. Dokonania w sferze fortepianu solo w muzyce jazzowej są bardzo mocno eksplorowane. Lubię śledzić, słuchać i brać udział w takich koncertach. Jednak ten świat muzyki jazzowej zderza się z moją miłością do muzyki klasycznej, muzyki popularnej, muzyki wszelakiej.

Co by się stało, gdyby spróbować spleść te światy ze sobą i nie rozważać kontekstu stylu?

Na to pytanie próbuję od kilku miesięcy odpowiedzieć grając bez zastanowienia przy fortepianie i zbierając do szuflady wybrane pomysły. Zbiór ten przekonał mnie na tyle, że postanowiłem stworzyć projekt „Piano vs forte”. Cicho i głośno. Spokojnie i żywiołowo. Skrajnie i zarazem przystępnie. Projekt stricte fortepianowy, ale nie ograniczający się tylko do znanego nam brzmienia fortepianu. Projekt łamiący kanony i bariery stylistyczne. Projekt muzyczny, ale i wizualny. Chciałbym zaprosić słuchaczy w wielowymiarową podróż, której szlak wyznaczą dźwięki fortepianu mnożone i przekształcane efektami. Dzięki rejestracji i odtwarzaniu danych partii w trakcie koncertu, fortepian stanie się wielowarstwowy i wielorytmiczny. Wszystko po to, aby stworzyć unikatowe widowisko muzyczne, które trafi nie tylko do fanów jazzu, ale również miłośników muzyki jako takiej.